Sevgili mahmutterlar, Gönül dostları,
Hayatımda mühim şeylerin sonlandığı bugünlerde karşıma çıkıp da kalbimi küt küt attıran bu platformun her bileşenine teşekkürlerimi sunarım (Aylardır ciddi şeyler dışında hiçbir şey yazmamış).
Şakayı bir tarafa bırakırsak benim için koskoca bir beş yılın sonu bugün, üniversiteden mezun oluyorum ve bekle beni dev boşluklar. Master’a gitmek istediğim üniversiteden henüz kabul gelmemiş olması veya burs belirsizliği canımı sıkamıyor çünkü artık –en azından bir süre- özgürüm! Tabii bir yandan hayatımın güya en güzel yıllarının bittiğini hatırlatanlar azıcık örseliyor ama bitti, bitirdim işte.
Kah Youtube’dan makyaj videoları izleyip başarısız denemeler gerçekleştirerek kah Türkçe pop müziğin dehlizlerinde kaybolarak geçirdiğim bu yılın sonunda bir sürü saçmalığı beynime depolamış olarak karşınızdayım.
Keyifli mahmuttingler!
Sürç-i lisan edersek affola (Gerçi bonaluram hanım öldürür, acımaz.)
P.S. Reklam yapmadan geçmeyelim, kulaklarımız şenlensin. Başlıkta geçen şarkı için tık tık
the mahmut 