Imam boy

Mahmut gazını almış gider iken güzelim Paris mekanları, mis gibi Kusmi çaylar timeline’da akar iken konuyu biraz sapıttıracağım şimdi. Efendim, bilen bilir iki ay önce (ay ne çabuk geçmiş zaman üf) Yeniköy mahallesine taşındım. İlk günlerin birinde evin yolunu yürürken yanımdan müthiş yakışıklı adeta yan sanayi Mehmet Günsur (belki de Günsür ya da Gunsür bu da egzozun yazılışı kadar dev bir muamma) geçti.

Tek sıkıntı imam cübbesi ve sarığı olması idi. Anlam vermeye çalışırken apartmanlardan birinin bahçesinde bir dizi seti kurulmuş olduğunu gördüm ve kendi kendime söylendim: Ulan bu nasıl imam casting’i kardeş hiç mi Üsküdar’a gitmediniz mübarekler!

Zaman geçti, bir gece yine eve dönüyorum ama kafam da mis gibi olmuş. Aynı imam yine geçti. Bu sefer no cüppe yes sarık. Halüsinatif bir şeylere de dokunmuşluğum yoktur ama yine de kondurmadım kendimden şüphe ettim, sabah da zaten aklımdan çıktı gitti.

Şimdi bugüne geliyoruz, az önce ofisten gelirken tam karşımdan gözlerimi kamaştırarak sarıksız VE cüppesiz endamıyla geliyordu canım imamım (LAN!) Elinde de kırmızı bir ciltli kitap, yüzde doksan Kuran.

Adam aksesuarsız gezmiyor. Cüppe yoksa Kuran var. Ayrıca nasıl bu kadar fit gerçekten anlamıyorum, imamların günlük rutininde cross fit’e ayıracak vakit var mı ki?

Hayallerimde kendisiyle elele imam hatipleri kapatıyoruz. Böyle bir romans…,

Görsel: Pinterest